Το
φυτό Carica papaya, που μοιάζει με δένδρο ύψους
5-10 μ. και προέρχεται από το νότιο Μεξικό
και την Κεντρική Αμερική, σήμερα
καλλιεργείται σε πολλές χώρες με τροπικό
και υποτροπικό κλίμα, και πρόσφατα και
στην Ελλάδα, στη νότια Κρήτη.
Η
γεύση του φρούτου θυμίζει ροδάκινο ή ανανά, και τρώγεται συνήθως ωμό, χωρίς τη φλούδα και τα κουκούτσια. Το άγουρο πράσινο φρούτο μπορεί να
μαγειρευτεί, ειδικά σε κάρι, σαλάτα και σιγοβρασμένο. Τόσο το πράσινο φρούτο όσο και το ώριμο είναι πλούσια σε ένα ένζυμο, που ονομάζεται
παπαΐνη και έχει τη δυνατότητα να διαλύει τις σκληρές ίνες του κρέατος, κάτι που ανακαλύφθηκε αιώνες πριν από τους αυτόχθονες Αμερικανούς. Βοηθάει στα προβλήματα που αφορούν την πέψη. Η πράσινη παπάγια, ωμή αλλά και μαγειρεμένη, χρησιμοποιείται στην κουζίνα της Ταϊλάνδης.
Η παπαΐνη χρησιμοποιείται από τους κατοίκους των τροπικών χωρών για τη θεραπεία τραυμάτων από αιχμηρά εργαλεία, για εξανθήματα, τσιμπήματα και εγκαύματα. Ιατρικές έρευνες σε ζώα επιβεβαίωσαν την αντισυλληπτική και αμβλωτική ιδιότητα του φυτού. Το ώριμο φρούτο θεραπεύει την τριχοφυτίαση, ενώ οι άγουροι καρποί θεραπεύουν την υπέρταση και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αφροδισιακά. Οι σπόροι του είναι αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικοί, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία των πόνων στο στομάχι, αλλά και για μυκητιάσεις. Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως τονωτικό για την καρδιά, αναλγητικό και για τη θεραπεία του στομαχόπονου. Οι ρίζες χρησιμοποιούνται επίσης ως αναλγητικό. Ο χυμός του καρπού χρησιμοποιείται για τις κοκκινίλες του δέρματος, βοηθά στο πήξιμο του γάλακτος και, χάρη στα ένζυμα που περιέχει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση των γαστρεντερικών αερίων.
Ερευνητές δήλωσαν ότι το εκχύλισμα από φύλλα παπάγιας και το ρόφημά τους έχουν σημαντικές αντικαρκινικές ιδιότητες (καρκίνος του τραχήλου, του μαστού, του ήπατος, του πνεύμονα και του παγκρέατος), επιβεβαιώνοντας έτσι τις παραδόσεις κάποιων λαών. Το εκχύλισμα από φύλλα παπάγιας ενισχύει την παραγωγή σημαντικών μορίων που βοηθούν στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ δεν έχει τοξική επίδραση σε φυσιολογικά κύτταρα, αποφεύγοντας μια συχνή παρενέργεια πολλών θεραπειών κατά του καρκίνου.
Η
παπάγια ταιριάζει γευστικά και συνδυάζεται με το αβοκάντο ή τον ανανά, σε σαλάτες, γλυκά ή κέικ. Βοηθά στην καύση του λίπους και είναι πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών όπως καροτενοειδών, βιταμίνης C και φλαβονοειδών, φυτικών ινών, καλίου και μαγνησίου, φυλλικού οξέος, παντοθενικού οξέος και βιταμινών του συμπλέγματος Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου