ΨΕΥΔΗΣ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΛΕΥΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΕΙΞΗ ΖΕΑΣ

ΑΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ


ΨΕΥΔΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΛΕΥΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΕΙΞΗ ΖΕΑΣ


Στις 23.11.2016 o ιστότοπος agronews.gr με βαρύγδουπη ανάρτησή του επικαλούμενο ανακοίνωση των Ελλήνων αλευροβιομηχάνων, πού ουδέποτε ανήρτησαν οι ίδιοι  αποφαίνεται: «Κοινόχρηστη η λέξη ΖΕΑ με απόφαση Δικαστηρίου» και παραθέτει την ανακοίνωση η οποία προτρέπει κάθε επιχειρηματία να καταθέσει σήματα με την ένδειξη αυτή και να κυκλοφορήσει επίσης προϊόντα , καθώς τα πολιτικά Δικαστήρια δεσμεύονται από την απόφαση της επιτροπής του Υπουργείου Εμπορίου. Τα ίδια ακριβώς αναρτά στην ιστοσελίδα της ως ανακοίνωση των αλευροβιομηχάνων, από την ημερομηνία αυτή  και η εταιρεία Λούλη ΑΕ.
Το ίδιο είχε κάνει λίγες μέρες πρίν και ο agrotypos.gr.
Τa υποτιθέμανα «γεωργικά» αυτά sites αποδεχόμενα άκριτα, αντιδεοντολογικά και αντιδημοσιογραφικά τα αναφερόμενα, πλειοδότησαν και τα διακόσμησαν με βαρύγδουπους ψευδείς σχολιασμούς. 
Φυσικά η ιστοσελίδα αυτή δεν σκέφθηκε να ζητήσει και την άποψη τη δική μας. Ετσι ζητήσαμε επίσημα να δημοσιεύσουν και την δική μας θέση. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ΜΑΣ ΑΓΝΟΗΣΑΝ. ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΑΣ ΑΓΝΟΗΣΑΝ, ΕΜΑΣ, ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ, αλλα επανήλθαν και πλειοδότησαν με άλλο ένα ΤΕΡΑΤΩΔΕΣ ΨΕΜΜΑ, συμπληρώνοντας το κίτρινιο «ρεπορτάζ» τους με τεράστιους τίτλους στις  29-11-2016 : ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ κοινόχρηστη η λέξη ζέα-το τέλος μιάς κόντρας.
Ας βάλουμε όμως τα πράγματα στην θέση τους:
Ολοι οι καταναλωτές μας και όλη η Ελλάδα , στη στεριά και στα νησιά μας έχουν γνωρίσει  εδώ και 35 χρόνια από το Αγρόκτημά μας το δίκοκκο στάρι. Ολοι γνωρίζουν πως τα προϊόντα μας από το στάρι αυτό τα ονομάζουμε ΖΕΑΣ (αλεύρι , ζυμαρικά, ψωμί, παξιμάδια κλκπ).
Από το 2009 έχουν καταχωρισθεί πλήθος σημάτων μας με την ένδειξη αυτή (ΑΛΕΥΡΑ ΖΕΑΣ, ΖΥΜΑΡΙΚΑ ΖΕΑΣ κλπ), όπως βεβαίως και άλλα σήματα με άλλες ενδείξεις (Πτισάνη, Τουταγχαμών κα)
Επίσης έχουμε και Κοινοτικό-Ευρωπαϊκό  σήμα με την ένδειξη “ΑΛΕΥΡΑ ΖΕΑΣ” .  
Στα πλαίσια καταχώρησης του Κοινοτικού-Ευρωπαϊκού Σήματός μας το 2014 η εταιρεία ΛΟΥΛΗ ΑΕ μας πήγε στα Ευρωπαίκά Δικαστήρια και ΕΧΑΣΕ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ, με αποτέλεσμα να κατοχυρωθεί το Ευρωπαϊκό μας Σήμα.
Εχουμε καταχωρημένα για τα προϊόντα μας ΔΩΔΕΚΑ (12) ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ ΣΗΜΑΤΑ .
Το 2016 η ίδια εταιρεία ΛΟΥΛΗ ΑΕ μαζί με τούς αλευροβιομηχάνους μας πήγε στην Επιτροπή Σημάτων τού Υπουργείου ζητώντας να διαγραφούν όλα τα σήματά μας. ΕΧΑΣΑΝ και εκεί όλες τις υποθέσεις και η ΛΟΥΛΗΣ και οι αλευροβιομήχανοι,  ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΜΕΝΑ ΣΗΜΑΤΑ ΜΑΣ.
Ταυτόχρονα τούς πήγαμε και εμείς στη Επιτροπή σημάτων γιατί θέλανε να βγάλουν ετικέττα με την ένδειξη ΖΕΑΣ στο αλεύρι τους. Η επιτροπή τού Υπουργείου απέρριψε τις  ανακοπές μας χωρίς να λάβει υπ’ όψη της ούτε την ιστορία των σημάτων μας ούτε το πλήθος των συντριπτικών μας επιστημονικών αποδείξεων. Αυτό μόνο τα Δικαστήρια θα το κάνουν. Αυτό ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΣΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ γιατί η απόφαση αυτή δεν είναι ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ, λέγεται ΑΤΟΜΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ και την προσβάλαμε ήδη στα Διοικητικά Δικαστήρια τα οποία είναι τα μόνα αρμόδια να αποφασίσουν. Τελεσίδικες λέγονται οι αποφάσεις των Δικαστηρίων μετά το Εφετείο και όχι βέβαια οι πράξεις των επιτροπών τού Δημοσίου.
Κι όμως οι τίτλοι στις αναρτήσεις τους είναι τεράστιοι και κίτρινοι και μιλάνε για τελεσίδικες αποφάσεις. Ούτε οι ίδιοι οι αλευροβιομήχανοι δεν πιστεύουν στα μάτια τους με την διαστρέβλωση και τα ψεύδη.
Ας αφήσουμε δε και τον μοναχικό στρατευμένο συνταξιούχο καθηγητή ΤΕΙ πού έχει πάρει σβάρνα τα ηλεκτρινικά sites, όποια τον δέχονται, και αναμασάει τις ψεύτικες ανακοινώσεις των αλευροβιομηχάνων.
Μέχρι να αποφασίσουν τα ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΑ, η Λούλης ΑΕ και οι αλευροβιομήχανοι δεν έχουν δικά τους Σήματα πού να γράφουν ΖΕΑΣ, ούτε πολύ περισσότερο μπορούν να τα βάλουν στις ετικέττες τους.
Για το λόγο αυτό έχουν κυκλοφορήσει με άλλη ονομασία   το αλεύρι τους , το λένε ΑΛΕΥΡΙ ΖΗΝ , όποιος το ξέρει, ΟΧΙ ΑΛΕΥΡΙ ΖΕΑΣ .
Είναι κοινός τόπος ότι οι αποφάσεις της Επιτροπής προσβάλλονται στα αρμόδια δικαστήρια. Εδώ προσβάλλονται αποφάσεις Δικαστηρίων στο Εφετείο και η πρωτόδικη απόφαση αλλάζει. Ετσι είναι οι Δημοκρατίες, έτσι είναι το Ελληνικό Δίκαιο , έτσι είναι το Δίκαιο όλης της πολιτισμένης ανθρωπότητος.
Εύκολα καταλαβαίνει ο κόσμος ότι όταν τους συνέφερε (στην Ευρωπαϊκή Ενωση) η ένδειξη ΖΕΑΣ στα δικά μας σήματα πού είναι και παμπάλαια τους ενοχλούσε  και ήθελαν να την κάνουν δική τους, ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΑΛΛΟΣ, ψευδόμενοι ότι είχαν παλαιότερα σήματα. Οταν δεν τους συνέφερε (στο Ελληνικό Υπουργείο Εμπορίου), η ένδειξη ΖΕΑΣ τάχα είναι κοινόχρηστη, γιατί υπάρχει τάχα το δημητριακό ΖΕΑΣ.
Δεν υπάρχει τέτοιο δημητριακό , μόνο η ονομασία των προϊόντων μας. Εδώ δεν ξέρουν  καλά-καλά το δίκοκκο στάρι και ρωτούν δεξιά και αριστερά. Βρήκαν, όπως λένε και από το Ινστιτούτο Σιτηρών, δίκοκκα  με καρτελάκι, παράγωγα υβρίδια του σταριού  simetto. Η επίσημη εμπορική ονομασία τους είναι Padre pio και antigolaˑ και μετά μιλάνε για συνέχεια από την αρχαιότητα.
Ανακεφαλαιώνοντας : Σύμφωνα λοιπόν με το Ελληνικό Δίκαιο αρμόδια να κρίνουν κυριαρχικά τα θέματα σχετικά με την ένδειξη “ΖΕΑΣ” είναι τα Διοικητικά Δικαστήρια. Αυτό γίνεται με την λεγόμενη Προσφυγή, η οποία προϋποθέτει απορριπτική απόφαση της Επιτροπής Σημάτων, πού είναι ΑΤΟΜΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.
Μέχρι να τελειώσουν τα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια , και αυτό παίρνει χρόνια, τα σήματά μας προστατεύονται καί ενώπιον των Πολιτικών Δικαστηρίων.
Για αυτό άλλωστε κατά ρητή επιταγή τού Νόμου οι αποφάσεις της Διοικητικής Επιτροπής αναστέλλονται αυτοδικαίως με την άσκηση προσφυγής.

Οι αλευροβιομήχανοι δεν έχουν σεβασθεί τον κόπο των αγροτώνˑ θέλουν μόνο να επιβάλουν όσο το δυνατόν χαμηλότερες τιμές στα προϊόντα πού παράγουν οι αγρότες. Πολύ περισσότερο όταν οι ίδιοι οι αγρότες ξεφεύγουν από τα χέρια τους και μεταποιούν και διακινούν τα προϊόντα τους μόνοι τους, όπως εμείς. Ακόμα δε περισσότερο δεν μπορούν να δεχθούν όταν ένας αγρότης , μία αγροτική επιχείρηση ανεξαρτητοποιήθηκε και αριστεύει στο χώρο της διατροφής.
Είναι σίγουρο πως οποιοδήποτε όνομα και να είχαμε δώσει στα προϊόντα μας, όπως Γιώργο, Γιάννη, Μαρίτσα,  πάλι θα   ήθελαν να το οικειοποιηθούνˑ Ετυχε να είναι το ΖΕΑΣ. 

Δεκέμβριος 2016
Αγρόκτημα Αντωνόπουλου

Δίλοφο

Σοδα .... Βιολογική , Χωρίς γλουτένη και χωρίς Αλουμίνιο …. κάτι βρωμάει !

Τον τελευταίο καιρό « ζητιέται»   
Βιολογική Σόδα Χωρίς γλουτένη και χωρίς Αλουμίνιο
Οπότε το ψάξαμε λιγάκι και βρήκαμε τα παρακάτω





Ονομασίες
Sodium bicarbonate; sodium acid carbonate; Bicarbonate of soda; Baking soda ,  Διττανθρακικό νάτριο ,  όξινο ανθρακικό νάτριο ,  διττανθρακική σόδα , σόδα ζαχαροπλαστικής, μαγειρική σόδα )

( Να μην μπερδευτεί με backing powder , μπέικιν παουντερ το οποίο είναι μείγμα πολλών συστατικών μετάξι αυτών και της Σόδας. )

(Επίσης να μη μπερδευτεί με  E 500 (i) SODIUM CARBONATE, Ανθρακικό νάτριο,  soda, σόδα)

Με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία έχει χαρακτηριστεί με το E 500 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ (2)

Βιολογική ?
Η σόδα , είναι χημικό συστατικό, προέλευσης από ορυκτό ή χημείας, πχ όπως το Αλάτι. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ονομασθεί η σχετιστεί με την Βιολογική καλλιέργεια , και βέβαια δεν μπορεί να πάρει βιολογική πιστοποίηση ή σήμανση.
Επιπλέον είτε βγαίνει από ορυκτό είτε από παράγωγο , προκειμένου να είναι κατάλληλο για ανθρώπινη χρήση απαιτείται επεξεργασία. (1)
Σε καμιά περίπτωση βέβαια δεν σημαίνει ότι η Διττανθρακική Σόδα δεν είναι υγιεινή ή ότι δεν έχει ευεργετικές ιδιότητες ( απλώς δεν μπορεί να λέγεται «βιολογική»



Χωρίς Γλουτένη ?  
Σαν ορυκτό η χημικό προϊόν , εκ φύσεως δεν περιέχει Γλουτένη. Όπως το αλατι ή το νερό δεν περιέχουν γλουτένη. Ενδέχεται όμως κατά την επεξεργασία και συσκευασία να επιμολυνθεί από προϊόντα που περιέχουν Γλουτένη.
Ο έλεγχος και πιστοποίηση ενός προϊόν χωρίς Γλουτενη γίνεται με την συγκεκριμένη πιστοποίηση λογότυπο και λεξιλόγιο «χωρίς γλουτένη» . (3) Αυτοσχέδια λογότυπα  και άλλες φράσεις πιθανός να μην ελέγχονται.
Υπάρχουν, σόδες με την σχετική πιστοποίηση (4)





Χωρίς Αλουμίνιο ?
Ως ορυκτό η αποτέλεσμα χημικής επεξεργασίας, ενδέχεται να περιέχει ΠΟΛΛΑ βαριά μέταλλα τοξικά και μη τοξικά όπως μόλυβδό, Αρσένιο , σίδηρο και αλουμίνιο.  (5) (6)
Μάλιστα οσο πιο «φυσικό» είναι το προϊόν και λιγότερο επεξεργασμένο τόσο πιο πολύ ενδέχεται να περιέχει μέταλλα.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή οδηγια προκειμένου να χαρακτηριστεί ένα σκεύασμα «ΔΙΤΤΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΣΟΔΑ» ή «μαγερική Σόδα» κατάλληλο και ασφαλές για ανθρώπινη /φαρμακευτική χρήση πρέπει να είναι καθαρότητας 99%. Και να περιέχει βαριά μέταλλα λιγότερο από 0,0003% . ( 3mg/kg)  (2)
Είναι εύκολο να βρεις και 99,5  με 99,9 % καθαρότητας.
Αλλά σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι αποκλείονται ΙΧΝΗ από βαριά μέταλλα (αρσενικό, μόλυβδό και Αλουμίνιο)   
Το ιxνος του Αλουμίνιο στη Σοδα, μπορεί να είναι και λιγότερο από 0,0005%   (0.5mg/ανά κιλό) (8)
Λόγου της μικρής ιχνηλασίματος μερικές φορές δεν αναφέρεται καν στα Πιστοποιητικά ανάλυσης.
Προσωπικά πιο πολύ θα ανησυχούσα για το Αρσένιο και μόλυβδό !
Επίσης , ενδεικτικά , πιο πολύ Αλουμίνιο παίρνουμε από το Νερό και τον Αέρα και αλλά φαγητά !  (7)





Πως διαδόθηκε ή φήμη ?

Στην Αμερική, για παράδειγμα, η εταιρία που ίσως πρώτη προώθησε και διαφήμιζε τον ισχυρισμό «Χωρίς Αλουμίνιο» αναγκάστηκε να αφαιρέσει τον σχετικό ισχυρισμό από την συσκευασία.
Επίσης δεν βρήκα σε καμιά ευρωπαϊκή χωρά , πάνω στην ετικέτα αυτόν τον ανούσιο ισχυρισμό.
Επιπλέον,  έαν το 99,5% ή 99,99999% , επιτρέπεται «νομικά» να θεωρηθεί ως 100%, είναι στην κρίση του καθενός. Αλλα στην Ελλάδα δεν ελέγχεται, εφαρμόζεται η νομοθεσία η σπάνια θα κατηγορηθεί  κάνεις για το τι διαφημίζει.
Όπως και για την Γλουτενη , μπορει να περιέχεται σε προϊόντα εάν υπάρχει ίχνος  (The statement ‘gluten-free’ may only be made where the food as sold to the final consumer contains no more than 20 mg/kg of gluten.) 
Τέλος πολλές «ιστοσελίδες» διαφημίζουν χωρίς Γλουτών και χωρίς Αλουμίνιο στα λόγια , αλλά εάν κοιτάξει κανείς τις προδιάγραφες και ετικέτα θα προσέξεις τις λεπτομέρειες που αναφέρω παραπάνω.
π.χ.  
Ωραία περιγραφή  :   Χωρίς Αλουμίνιο Χωρίς Γλουτενη κλπ  :
http://www.amazon.co.uk/Sodium-Bicarbonate-2kg-Pharmaceutical-Bicarb/dp/B00F8L99UI
Ετικέτα , χωρίς πολλά λόγια , για να μην τους μηνύσει κανείς !
http://www.intralabs.co.uk/sodium-bicarbonate/100g-sodium-bicarbonate.html
Ανάλυση με κάποια βάρια μέταλλα αόριστα !   http://www.intralabs.co.uk/user/Sodium%20Bicarbonate%20Spec%202013%20v2.0.pdf


Συμπέρασμα κατά την δικιά μου εκτίμηση
«Βιολογική»  Σόδα δεν δύναται.  και είναι παραπλανητική οποιαδήποτε αναφορά.
Χωρίς Γλουτενη , εκ φύσεως δεν περιέχει , αλλά εάν είναι διαφημιζόμενος ισχυρισμός πρέπει ενισχύεται και υποστηρίζεται από το συγκεκριμένο Πιστοποιητικό.
Χωρίς Αλουμίνιο , εφόσον το Προϊόν είναι προς ανθρώπινη κατανάλωση, η ποσότητας Αλουμινίου (ιχνη) που μπορεί να περιέχει σε συνάρτηση με την συνήθης δοσολογία , θεωρώ ότι είναι αμελητέο και μη επιβλαβές. Οποιαδήποτε ισχυρισμός ότι δεν περιέχει Αλουμίνιο , καλυπτόμενος από την «νομοθεσία» , θεωρώ ότι είναι παραπλανητικός και καθαρά εμπορικό τέχνασμα.
Σε κάθε περίπτωση συνιστώ στον καταναλωτή, να αξιολογεί και την «ηθικότητα» και υπευθυνότητα και επωνυμία της εταιρίας.
Μια νεοσύστατη «βαλκανική» εμπορική εταιρία , με παραγωγή σε ενα ανώνυμο εργοστάσιο άλλης χώρας, που προμηθεύεται Α’υλη από άγνωστο προμηθευτή, σε αντίθεση με μια αξιωμένη εταιρία με δικιά της παραγωγή και υποδειγμένης φιλοσοφία «Υγιεινής διατροφής»….η κρίση δικιά σας.

Διευκρινίζω ότι δεν είμαι Επιστήμονας, τεχνολόγος τροφίμων, χημικό ή Ιατρος.
Οι παραπάνω πληροφορίες είναι προσωπική μου γνώμη και συμπέρασμα από επι το πλείστων αξιόπιστες πήγες στο Ίντερνετ, και σε καμιά περίπτωση δεν αντικαθιστά την γνώμη Ιατρικού η επιστημονικού σύμβουλο.

33)      http://www.aoecs.org/      και   http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:32014R0828&from=EN
77)      http://www.atsdr.cdc.gov/phs/phs.asp?id=1076&tid=34

88)      https://www.dovesfarm.co.uk/flour-and-ingredients/bicarbonate-of-soda-1-x-200g/

Κείκ καρότου - κολοκυθιού χωρίς ζάχαρη ( με στέβια Steevia)



ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

βούτυρο 1 κουταλάκι του γλυκού (για το λαδωμα ταψιού)
1 2/3 φλιτζάνι αλεύριΤυπου Μ  
1 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα 
1/4 κουταλάκι του γλυκού ΚανέλαΚεϋλάνης (σκόνη)
1/2 κουταλάκι του γλυκού Ακατέργαστο αλάτι Μεσολογγίου ψιλό
2 αυγά
1 1/2 φλιτζάνι τριμμένο κολοκύθι
1 ½    φλιτζάνι τριμμένο καρότο
1/4   φλιτζάνι στραγγιστό γιαούρτι
1/2 φλιτζάνι ψιλοκομμένα καρύδια


ΟΔΗΓΊΕΣ

Προθερμάνετε το φούρνο στους 180 βαθμούς κελσίου.
Βουτυρώνουμε το ταψί , στη συνέχεια σκονίζουμε  με το αλεύρι .
Σε ένα μέτριο μπολ , ανακατεύουμε  μαζί το αλεύρι , τη σόδα, την κανέλα και το αλάτι.
Σε ένα ξεχωριστό μπολ , χτυπάμε  ελαφρά μαζί την στέβια και τα αυγά . Προσθέστε λάδι καρύδας , τριμμένο κολοκύθι , τριμμένο καρότο , και το γιαούρτι.  Ανακατεύουμε  να συνδυαστούν.
Αναμιγνύουμε σιγά-σιγά με  στο μίγμα αλευριού .
Στο τέλος προσθέτουμε  καρύδια και σταφίδες .

Απλώνουμε ομοιόμορφα στο βουτυρωμένοι ταψί αι ψήνουμε για μια ώρα , ή μέχρι μια οδοντογλυφίδα  στο κέντρο του ψωμιού να βγαίνει καθαρή







Παπάγια

Το φυτό Carica papaya, που μοιάζει με δένδρο ύψους 5-10 μ. και προέρχεται από το νότιο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική, σήμερα καλλιεργείται σε πολλές χώρες με τροπικό και υποτροπικό κλίμα, και πρόσφατα και στην Ελλάδα, στη νότια Κρήτη.

Η γεύση του φρούτου θυμίζει ροδάκινο ή ανανά, και τρώγεται συνήθως ωμό, χωρίς τη φλούδα και τα κουκούτσια. Το άγουρο πράσινο φρούτο μπορεί να μαγειρευτεί, ειδικά σε κάρι, σαλάτα και σιγοβρασμένο. Τόσο το πράσινο φρούτο όσο και το ώριμο είναι πλούσια σε ένα ένζυμο, που ονομάζεται παπαΐνη και έχει τη δυνατότητα να διαλύει τις σκληρές ίνες του κρέατος, κάτι που ανακαλύφθηκε αιώνες πριν από τους αυτόχθονες Αμερικανούς. Βοηθάει στα προβλήματα που αφορούν την πέψη. Η πράσινη παπάγια, ωμή αλλά και μαγειρεμένη, χρησιμοποιείται στην κουζίνα της Ταϊλάνδης.

Η παπαΐνη χρησιμοποιείται από τους κατοίκους των τροπικών χωρών για τη θεραπεία τραυμάτων από αιχμηρά εργαλεία, για εξανθήματα, τσιμπήματα και εγκαύματα. Ιατρικές έρευνες σε ζώα επιβεβαίωσαν την αντισυλληπτική και αμβλωτική ιδιότητα του φυτού. Το ώριμο φρούτο θεραπεύει την τριχοφυτίαση, ενώ οι άγουροι καρποί θεραπεύουν την υπέρταση και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αφροδισιακά. Οι σπόροι του είναι αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικοί, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία των πόνων στο στομάχι, αλλά και για μυκητιάσεις. Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως τονωτικό για την καρδιά, αναλγητικό και για τη θεραπεία του στομαχόπονου. Οι ρίζες χρησιμοποιούνται επίσης ως αναλγητικό. Ο χυμός του καρπού χρησιμοποιείται για τις κοκκινίλες του δέρματος, βοηθά στο πήξιμο του γάλακτος και, χάρη στα ένζυμα που περιέχει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση των γαστρεντερικών αερίων.

Ερευνητές δήλωσαν ότι το εκχύλισμα από φύλλα παπάγιας και το ρόφημά τους έχουν σημαντικές αντικαρκινικές ιδιότητες (καρκίνος του τραχήλου, του μαστού, του ήπατος, του πνεύμονα και του παγκρέατος), επιβεβαιώνοντας έτσι τις παραδόσεις κάποιων λαών. Το εκχύλισμα από φύλλα παπάγιας ενισχύει την παραγωγή σημαντικών μορίων που βοηθούν στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ δεν έχει τοξική επίδραση σε φυσιολογικά κύτταρα, αποφεύγοντας μια συχνή παρενέργεια πολλών θεραπειών κατά του καρκίνου.

Η παπάγια ταιριάζει γευστικά και συνδυάζεται με το αβοκάντο ή τον ανανά, σε σαλάτες, γλυκά ή κέικ. Βοηθά στην καύση του λίπους και είναι πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών όπως καροτενοειδών, βιταμίνης C και φλαβονοειδών, φυτικών ινών, καλίου και μαγνησίου, φυλλικού οξέος, παντοθενικού οξέος και βιταμινών του συμπλέγματος Β. 






Παπάγια ελληνική βιολογική


 

Ασπρίτσα (Sorghum)


H ασπρίτσα (ή Σόργο, Sorghum, Milo) είναι φυτό της ομάδας των σιτηρών. Η ποικιλία Σόργος ο δίχρωμος είναι ετήσιο φυτό που μοιάζει πολύ με τον αραβόσιτο, και χρησιμοποιείται ως τροφή για τον άνθρωπο ή ως ζωοτροφή. Αναπτύσσεται εύκολα και δίνει μεγάλες αποδόσεις σε καρπό χωρίς μεγάλες καλλιεργητικές περιποιήσεις, καθώς είναι επίσης ανθεκτικό στην ξηρασία και τις υψηλές θερμοκρασίες.

Η καλλιέργεια του φυτού ξεκίνησε στη βορειονατολική Αφρική πριν από τουλάχιστον 5.000 χρόνια. Από εκεί εξαπλώθηκε σε όλη την ήπειρο και σταδιακά στην Ινδία, την Κίνα, τη Μεσόγειο, αλλά και την Αμερική και την Αυστραλία.

Η θρεπτική του αξία συγκρίνεται με αυτή του αραβοσίτου. Ο κόκκος του έχει υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, ενώ περιέχει επίσης πρωτεΐνη σε ποσοστό 10%, λίπη 3,4%, ασβέστιο και μικρές ποσότητες σιδήρου, βιταμίνης Β1 (θειαμίνη) και βιταμίνης PPP (νικοτινικό οξύ). Οι πρωτεΐνες του ενδοσπερμίου είναι γνωστές με την συλλογική ονομασία καφιρίνη. Το λάδι που λαμβάνεται από το έμβρυο είναι παρόμοιο με αυτό του αραβοσίτου και αποτελείται κυρίως από τα λιπαρά οξέα παλμιτικό, στεατικό και ιδιαίτερα ολεϊκό και λινολεϊκό. Ο κόκκος αλέθεται σε αλεύρι που καταναλώνεται με τη μορφή κέικ, ψωμιού ή άλλων αρτοσκευασμάτων, πιθανώς σε συνδυασμό με ξανθανικό κόμμι ή άλλα άλευρα. Στην κεντρική Αφρική χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή κους-κους. Είναι εξαιρετική πηγή φυτικών ινών και συνδυάζεται πολύ καλά με πιάτα με ρύζι (ή το αντικαθιστά) ή προστίθεται σε φρέσκιες σαλάτες. Μπορεί επίσης να αντικαταστήσει το ποπ κορν!

Δεν περιέχει γλουτένη και επίσης δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο σε γενετικά τροποποιημένη ποικιλία.



 

 Αλεύρι ασπρίτσας ολικής άλεσης


 


ΦΡΕΣΚΟΛΟΓΙΟ --- Μπρόκολο

Μπρόκολο


Εποχή: Ιανουάριος - Μάιος, Σεπτέμβριος - Δεκέμβριος

Το μπρόκολο προέρχεται από το άγριο λάχανο και είναι συγγενής του λάχανου και του κουνουπιδιού. Η καταγωγή του είναι από την Ιταλία, γι' αυτό και η επιστημονική του ονομασία είναι Κράμβη η λαχανώδης ποικ. η ιταλική (Brassica oleracea var. italica). 
 
Σύμφωνα με τους ειδικούς έχει αντικαρκινικές ιδιότητες: περιέχει 2 φυτοχημικά (ινδόλες και ισοθειοκυανάτες), που αυξάνουν τη δραστηριότητα μιας ομάδας ενζύμων που καταστρέφουν τους καρκινικούς παράγοντες. Ακόμη, η βήτα-καροτίνη, η γλουκοραφανίνη, το διινδολυμεθάνιο, το σελήνιο και άλλα θρεπτικά συστατικά όπως οι βιταμίνες Α, C και Ε, ο ψευδάργυρος, το κάλιο και κάποια αμινοξέα που περιέχονται στο μπρόκολο εμποδίζουν την ανάπτυξη καρκινογενών κυττάρων στο στήθος, τη μήτρα, τον προστάτη, το παχύ έντερο, τα νεφρά, το συκώτι και τους πνεύμονες. 

Το μπρόκολο αποτοξινώνει τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες και τις τοξίνες όπως το ουρικό οξύ και κατ’ επέκταση ο οργανισμός προστατεύεται απέναντι σε παθήσεις που οφείλονται σε τοξίνες, όπως είναι η αρθρίτιδα, οι ρευματισμοί, το έκζεμα, η φαγούρα, η ποδάγρα κ.ά. Επίσης, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις στομαχικές διαταραχές, λόγω της περιεκτικότητάς του σε φυτικές ίνες, οι οποίες διώχνουν τις τοξίνες μακριά από τον πεπτικό σωλήνα. Το μαγνήσιο και οι βιταμίνες που περιέχει βοηθούν στην απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών των τροφών που καταναλώνουμε, άρα στη φυσιολογική πέψη αποφεύγοντας τις καούρες. 

Η βιταμίνη C, η βήτα-καροτίνη και άλλες βιταμίνες του συμπλέγματος Β που συναντάμε στο μπρόκολο, μπορούν σταδιακά να χαρίσουν λαμπερή επιδερμίδα. Αποτελεί πολύ καλή πηγή διαλυτών φυτικών ινών συμβάλλοντας έτσι στη μείωση της LDL-χοληστερόλης, ενώ έχει πλούσια αντιοξειδωτική σύνθεση, παρέχοντας προστασία από τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Επίσης, χάρη στην ουσία σουλφοραμάνη, θεωρείται ότι προστατεύει τα κύτταρα του ματιού από την υπεριώδη ακτινοβολία.

Το μπρόκολο περιέχει 91% νερό. Τα 100 γρ. βρασμένου μπρόκολου δίνουν μόλις 30 θερμίδες και μια μεγάλη λίστα θρεπτικών συστατικών, αρκεί να είναι φρέσκο και να μην παραβραστεί (με το βράσιμο χάνει το 66% των συστατικών, του ενώ στον ατμό μόλις το 47%). Συνιστάται να τρώγεται ωμό, σωτέ, στον ατμό ή στο φούρνο.

Νέα φόρμουλα της HOLLE - Βρεφικό κατσικίσιο γάλα (από 6 μηνών)!

Κατσικίσιο γάλα 2ης βρεφικής ηλικίας (από 6 μηνών)


Η σύνθεση του βιολογικού κατσικίσιου γάλακτος HOLLE αντιστοιχεί τώρα σε ένα γάλα δεύτερης βρεφικής ηλικίας, για μωρά 6 μηνών και άνω, τα οποία πλέον παίρνουν στερεά τροφή 1 φορά την ημέρα. Αν ένα παιδί παρουσιάζει αλλεργική αντίδραση στο αγελαδινό γάλα, υπάρχει περίπτωση να δέχεται καλά το κατσικίσιο γάλα. Οι αλλεργικές αντιδράσεις πάντως δεν αποκλείονται εντελώς με το κατσικίσιο γάλα, καθώς υπάρχουν κάποιες κοινές δομές πρωτεΐνης στο αγελαδινό και το κατσικίσιο γάλα. Σε αυτές τις περιπτώσεις επιβάλλεται να γίνει διάγνωση από γιατρό, ο οποίος θα εντοπίσει ποια ακριβώς πρωτεΐνη προκαλεί την αλλεργία στο παιδί. 

Το μητρικό γάλα είναι πάντα η καλύτερη διατροφική επιλογή για τα βρέφη. Η HOLLE συνιστά αποκλειστικά μητρικό γάλα για τους πρώτους 6 μήνες της ζωής του παιδιού.

ΦΡΕΣΚΟΛΟΓΙΟ --- Σταφύλι σουλτανίνα Κορινθίας






To θαυματουργό σταφύλι


Εποχή: Αύγουστος - Οκτώβριος

Το σταφύλι είναι από τις πιο ευεργετικές δημιουργίες της φύσης. Τα 100 γραμμάρια σταφυλιών έχουν μόλις 80kcal. Είναι τροφή πλούσια σε κάλιο και βιταμίνες Α, Β και C, ενώ η φλούδα τους περιέχει το πολύτιμο συστατικό ρεσβερατρόλη.

Το σταφύλι περιέχει φλαβονοειδή (γνωστά και ως βιταμίνη Ρ), τα οποία προστατεύουν την καρδιά και χρησιμοποιούνται στη θεραπεία διαφόρων λοιμώξεων, και κουερσιτίνη, η οποία προστατεύει τον οργανισμό από καρδιαγγειακές παθήσεις και από τον καρκίνο.

Tο σταφύλι επίσης ενισχύει τα επίπεδα οιστρογόνων, μάχεται τα μικρόβια, αυξάνει την απορρόφηση του ψευδαργύρου, με αποτέλεσμα τη γρηγορότερη επούλωση των πληγών, ενισχύει τη γεύση και την όσφρηση, υποβοηθά την πέψη, αυξάνει τη σεξουαλική ικανότητα, προλαμβάνει την αρτηριακή υπέρταση, αναστέλλει την υπερτροφία του προστάτη, ανακουφίζει από αλλεργίες, βοηθά στην επούλωση των ελκών, και ενισχύει την πνευματική διαύγεια.

Ομιλία Γ. Αντωνόπουλου περί ΖΕΑΣ και ντόπιων ποικιλιών

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ ΤΗΝ 29-9-2013  

Μία πρωτοεμφανιζόμενη ομάδα στη γιορτή έκανε κριτική  στον Γεώργιο Αντωνόπουλο για το θέμα της "Ζέας" και ζήτησε ακόμα και ψήφισμα για την αποπομπή του από την Οικολογική Γιορτή. Ο Γ. Αντωνόπουλος δεν ήταν παρών και ειδοποιούμενος προσήλθε στο συμβάν και ζήτησε να πάρει το λόγο επί προσωπικού. Μεταφέρω εν είδει δημηγορίας όσα συνέβησαν μαζί με την ομιλία - απολογία του Αντωνόπουλου, όσο πιο πιστά γίνεται.

"Αγαπητοί συνάδελφοι/ες βιοκαλλιεργητές, μετά από τόσες δεκαετίες, όλοι πια γνωριζόμαστε καλά. Η συγκεκριμένη  νεοφώτιστη ομάδα βιοκαλλιεργητών μάλλον στηρίζει τη γνώση της για τους ντόπιους σπόρους στο ιντερνέτ και όχι στα πεδία των μαχών, που για μας είναι τα χωράφια μας. Ας μιλήσει κάποιος από αυτούς μπροστά μου και να πει αν υπάρχει κάποιος μεταξύ τους που να καλλιεργεί έστω μία (1) ντόπια ποικιλία."
Κανείς δεν απάντησε, κανείς δεν σηκώθηκε. Υπήρχε και κάποια Γεωπόνος μεταξύ τους, μάλλον πρωτοστατούσε στην ομάδα. Απευθύνθηκε σε αυτήν ο Αντωνόπουλος και τη ρώτησε αν γνώριζε τις κατηγορίες των σιτηρών. Όσο και αν ακούγεται παράξενο, δεν απάντησε, ερχόμενη σε δύσκολη θέση, έτσι απευθυνόμενος σε αυτήν ο Αντωνόπουλος αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να μην γνωρίζει, ως όφειλε, βασικά πράγματα και να έχει λόγο για τη διατήρηση-καθαρότητα και σταθεροποίηση των ποικιλιών.

Συνέχισε την τοποθέτησή του ο Αντωνόπουλος και αναφερόμενος στο θέμα της "Ζέας" είπε τα εξής:
"Δέχομαι τα τελευταία 2 χρόνια μία μεγάλη επίθεση από μεγάλα συμφέροντα που προσπαθούν να ελέγξουν τη διατροφή μας και με κάποιο τρόπο την Ιστορία μας. Ως προς τη διατροφή, δυστυχώς έχουν παρασύρει και ένα μέρος από το δικό μας χώρο. Από το 1985 που δραστηριοποιούμαστε στον Οικολογικό χώρο και στην καλλιέργεια ΜΟΝΟ ντόπιων ποικιλιών που κινδυνεύουν από γενετική διάβρωση και εξαφάνιση, στο Αγρόκτημα Αντωνόπουλου τα προϊόντα πού παράγουμε δεν τα δίνουμε σε μεσάζοντες, σε αλυσίδες σούπερ μάρκετ και ανώνυμα και αμφιβόλου ποιότητος μεγάλα καταστήματα, ούτε δίνουμε συνεντεύξεις και παρουσιάσεις σε ιντερνετικές εκπομπές και ιστοχώρους, παρά τις αλλεπάλληλες προτάσεις και προσκλήσεις. Αρνούμαστε να προχωρήσουμε σε εξαγωγές παρά το γεγονός ότι και εκεί οι προτάσεις είναι πολλές και "συμφέρουσες". Παρ' όλα αυτά όχι μόνο έχουμε επιβιώσει, αλλά έχουμε αναπτυχθεί τόσο πολύ που τα προϊόντα μας σε όλη την Επικράτεια θεωρούνται συνώνυμο της ποιότητος και της καθαρότητος εδώ και πολλά χρόνια. Αντί λοιπόν, ειδικά οι νεοφώτιστοι, να αναζητούν οδηγίες και κατευθύνσεις από μας, προσπαθούν να μας ισοπεδώσουν. Θα τους πληροφορούσαμε λοιπόν, αν είχαν σοβαρές ανησυχίες, πως σε βάθος 30 ετών έχουν ιδρυθεί ομάδες ανήσυχων καταναλωτών σε όλα τα πλάτη και μήκη της Ελλάδας, πως τους έχουμε μάθει ότι ο καλύτερος σύμβουλός μας είναι Ο ΑΡΓΟΣ-ΑΡΜΟΝΙΚΟΣ ΡΥΘΜΟΣ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, που όχι μόνο γυρίζουν την πλάτη στις ιντερνετικές αφέλειες, αλλά έρχονται επί τόπου στο Αγρόκτημά μας για να δουν τις φάσεις ανάπτυξης των φυτών, τη συγκομιδή ή και τη μεταποίηση."

Αμέσως μετά και αφού κατακλύστηκε από ερωτήσεις για να τοποθετηθεί για το θέμα της "Ζέας":
"Ο μύθος της "Ζέας" και ταυτόχρονα το μεγάλο πρόβλημα, γνωρίζετε ότι ξεκίνησε μετά τη δημοσίευση τού βιβλίου "Ιστορικός εμπαιγμός" του στρατηγού Αϋφαντή στα τέλη του  2011. Θέματά του η ενέργεια, η οικονομική κρίση, η διατροφή και φυσικά η "ζέα", που παρά το γεγονός ότι διαπραγματευόταν σε ελάχιστες σελίδες, έγινε στόχος διαρκούς αντιγραφής από το ιντερνέτ και από ανθρώπους που καμία σχέση δεν είχαν με το θέμα έστω και στην γενικότητά του, είχαν όμως σχέση με τα οικονομικά συμφέροντά τους (όχι πάντως ο συγγραφέας του βιβλίου). Μυρίστηκαν χρήμα και "εθνική σωτηρία". Αφού βρέθηκε η "θεωρητική" βάση, η οποία στήριξε την πρακτική της απόδειξη στα προϊόντα μου, άρχισε ο Γολγοθάς μου. Άρχισαν να εισάγονται από διάφορες εταιρείες και ύποπτα κέντρα, σπόροι και προϊόντα "Ζέας-ζειάς" από διάφορες και απίθανες χώρες του κόσμου (Κίνα, Αμερική, Γερμανία, Αλβανία, Ινδία, Γαλλία, Ιταλία, Αιθιοπία), το κάθε τι βαπτιζόταν "ζέα-ζειά" και άρχισαν με την τρομερή παραπληροφόρηση του διαδικτύου και τη διαφήμιση ακόμα και από σοβαρά έντυπα και ιστοτόπους να τροφοδοτούν στους καταναλωτές, αλλά και στους ανυποψίαστους αγρότες, ώστε να τα παρουσιάσουν ως ελληνικά τη νέα καλλιεργητική περίοδο και μυρίστηκαν εύκολη και αποδοτική καλλιέργεια. Τα περισσότερα σπόρια (επιεικώς δεν τα λέω όλα) ήταν ακτινοβολημένα και μεταλλαγμένα, σπόρια εργαστηρίου για μας τους βιοκαλλιεργητές. Γνωρίζουμε οι περισσότεροι από μας ότι με τη διασταύρωση, την επικονίαση και με την προγραμματισμένη "επιθετική" εξολοθρευτική ικανότητα αυτών των σπόρων, κινδυνεύουν άμεσα  προς εξαφάνιση οι ελάχιστες εναπομείνασες αρχαίες και ντόπιες ελληνικές ποικιλίες. Αυτό έγινε στην Ινδία και γίνεται από την "πίσω πόρτα" σε όλον τον κόσμο. Οι μεγάλες εισαγωγικές εταιρείες δημιούργησαν εκ του μηδενός ένα προϊόν σε μία έτοιμη αγορά αδημονούσα και φέρνουν τεράστιες ποσότητες προϊόντων και τα βαπτίζουν "ζέα". Δεν περιορίστηκαν μόνο στο δίκοκκο στάρι, αλλά και στο μονόκοκκο, που στην Ελλάδα έχει διασωθεί μία μόνο ποικιλία, ο Καπλουτζάς. Εισήγαγαν σπόρους μονόκοκκου βελτιωμένους, ύποπτους και τους πούλησαν στη Μακεδονία με υποσχέσες για μεγάλες παραγωγές που θα έχουν εύκολη αποφλοίωση (αν είναι δυνατόν). Τρανταχτό παράδειγμα βιοκαλλιεργητής από το Κιλκίς, που σήμερα εδώ στην Έκθεση μοιράζει σπόρο μονόκοκκου και τον ονομάζει και "ζέα". Ο σπόρος αυτός δεν έχει καμία σχέση με τον Καπλουτζά. Δεν εξαπατήθηκε όπως πολλοί άλλοι αγρότες. Τον είδαμε στην εκπομπή του Ασλανίδη στην ΕΤ3 τον χειμώνα. 10 χρόνια καλλιεργεί την ντόπια γηγενή αρχαία ελληνική ποικιλία, αλλά η δυσκολία που έχει δεν τον άφησε να την αξιοποιήσει. Μας είχε προετοιμάσει λοιπόν στην εκπομπή αυτή, όταν έδειχνε πως στο διπλανό χωράφι του θα φύτευε τη βελτιωμένη ποικιλία, που ξεφλουδίζει εύκολα, όπως έλεγε. Το ίδιο κάνει και έτερος υποτίθεται βιοκαλλιεργητής από την Καρδίτσα, που είναι ανεπιθύμητος σε όλες τις βιολογικές αγορές και φιλοξενήθηκε κι αυτός στην ίδια εκπομπή και μπερδεύει τα σιτηρά με το καλαμπόκι.

Οι έξυπνες, πολιτισμένες ποικιλίες, γνωρίζετε οι περισσότεροι ότι έχουν τις προγραμματισμένες πληροφορίες και εντολές του εργαστηρίου, ενώ οι αρχαίες, παλαιές ποικιλίες έχουν αρχετυπικές πληροφορίες. Εύχομαι η "θεία πρόνοια" της Φύσης να μας προστατεύσει. Από τη μεριά μας, από την πρώτη στιγμή πράξαμε όπως μας υπαγόρευσε η συνείδησή μας ως αγρότες και Έλληνες. Παραδώσαμε σπόρους στην Τράπεζα διατήρησης πολλαπλασιαστικού υλικού στη Θεσσαλονίκη, με την οποία συνεργάζομαι εδώ και πολλά χρόνια για παρατήρηση, καλλιέργεια και μοριακή ανάλυση, καθώς και πλήρη φάκελο για το συγκεκριμένο φυτό, όπως και για πολλά άλλα, όπως επίσης και στο Ινστιτούτο Σιτηρών. Στο αγρόκτημα έχουμε πειραματισθεί με πάνω από 40-45 ντόπιες ποικιλίες μόνο στα σιτηρά. Κάθε μία ποικιλία είχε καλλιέργεια και παρατήρηση από 7-10 χρόνια. Όλες οι εργασίες σ' αυτήν την προσπάθεια γίνονται χειρωνακτικά (θερισμός, πάτημα στ' αλώνι κ.λπ.) με έξοδα και κόστος δουλειάς τεράστιο. Οι ποικιλίες πού τελικά αναδείχθηκαν για τα καλλιεργητικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά τους ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝΤΑΝ παλιά στον συγκεκριμένο τόπο από τους παππούδες μας και τους πατεράδες μας. Αυτό απέδειξε την ΤΟΠΙΚΟΠΟΙΗΣΗ των σπόρων. Κάθε σπόρος πρέπει να καλλιεργείται στον τόπο του. Είναι λάθος να καλλιεργείται η ντομάτα Σαντορίνης στη Μακεδονία και το Χάσικο και Κοκκινόσταρο της Κρήτης στην Ήπειρο, ή το Μαυραγάνι της Μακεδονίας στην Πελοπόννησο. Φανταζόμαστε την άνθιση μιας Γεωργίας που κάθε τόπος θα έχει τα εντελώς δικά του φυτά-δένδρα-ζώα-προϊόντα. Σε αυτήν την προσπάθεια έχουμε σύμμαχο την ευλογημένη Ελληνική γη και το μοναδικό κλίμα το Ελληνικό. Θέλω να μοιραστώ την αποκτηθείσα γνώση για αυτά τα πράγματα μαζί σας σήμερα. Σας πληροφορώ για μία ακόμη φορά ότι εδώ και τριάντα χρόνια, ΖΕΑ λέω τα προϊόντα μου που παράγονται από τη μοναδική ελληνική ποικιλία τού προϊστορικού σιτηρού triticcum dicoccum, που έχει διασωθεί από το Αγρόκτημά μας, που καλλιεργείται στον συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο, με την καλλιεργητική μέθοδο του Αγροκτήματος, με τη δική μας μέθοδο μεταποίησης μέχρι το προϊόν να φτάσει στο πιάτο του καταναλωτή. Αν τα προϊόντα μου τα έλεγα με οποιοδήποτε άλλο όνομα θα μιλούσαμε σήμερα για αυτό το φαινόμενο. Με κατηγορούν ότι είμαι μονοπώλιο, γιατί δεν δίνω σπόρους σε όποιον μου ζητήσει. Αν πουλούσα τους σπόρους μου και τα δικαιώματά μου, όλοι θα είχαν τούς σπόρους μου και εγώ θα ήμουν εκατομμυριούχος σε μία μόνο μέρα. Ομολογώ τα αυτονόητα, Όχι δεν δίνω σπόρους στον καθένα, όπως εσείς το εννοείτε, γιατί αυτό θα σήμαινε την καταστροφή, μετάλλαξη και εξαφάνιση  των γηγενών ποικιλιών. Γνωρίζετε οι περισσότεροι, πληροφορώ και τους υπόλοιπους,   ότι είμαστε μία μεγάλη ομάδα αγροτών που καλλιεργούμε μόνο με ντόπιες γηγενείς ποικιλίες, όχι μόνο την συγκεκριμένη ποικιλία δίκοκκου και όχι μόνο σιτηρά. Έχουν γίνει πολύ σοβαρές ενέργειες για την επέκταση της καλλιέργειας, πάντα σε συγκεκριμένα γεωγραφικά όρια, γιατί έτσι επιβάλλεται, όπως σας είπα, να γίνει και εξηγούμαι πώς:
1) Διατηρώντας πλήρη σεβασμό στη Φύση.
2) Με τη διατήρηση καθαρότητας κάθε ποικιλίας.
3) Με την πλήρη σταθεροποίηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών.
4) Με την απόλυτη ασφάλεια τού αγρότη και την εξασφάλιση τού καταναλωτή με τρόπο και μέθοδο μεταποίησης μέχρι να φθάσει το τελικό προϊόν στον καταναλωτή.
5) Με πλήρη αυστηρότητα, χωρίς να δημιουργούνται κενά και βάπτισμα, απάτη και αισχροκέρδεια.
Μόνος μου, ουσιαστικά, όλα αυτά τα χρόνια, δουλεύω χωρίς την υποστήριξη κανενός και μόνος μου δίνω τον αγώνα αντιμέτωπος όχι μόνο με τους γνωστούς εχθρούς, αλλά και με ένα κομμάτι δικό μας, που είναι και το πιο δύσκολο."

"Με κατηγορούν διαρκώς ότι δεν δίνω τούς σπόρους μου. Φέτος έστειλα αρκετούς σπόρους στο Πελίτι, στο Συν'άλλοις, στον Σπόρο, στο Ινστιτούτο Σιτηρών 4 ποικιλίες, για έρευνα και μελέτη, όπως και σε πολλούς αγρότες όλα τα προηγούμενα χρόνια . Μάθε λοιπόν ότι κανείς ΔΕΝ ΑΝΕΔΕΙΞΕ, ή δεν προσπάθησε, να διατηρήσει μία, έστω μία ποικιλία. Μόνο λόγια, δουλειά κανείς. Όμως ας τα αφήσουμε πίσω μας όλα αυτά. Σήμερα είναι μια μέρα σύμβολο της αστείρευτης δημιουργίας της Φύσης, της απόλυτης αρμονίας της Ψυχικής ενέργειας και του Εγώ. Κάθε τέτοια μέρα αναδεικνύεται και συμμετέχουν οι σπόροι που έχουν τις θείες πληροφορίες της Δημιουργίας και του Αρχέτυπου."